Sause-plouraire
Salix × sepulcralis
Salicaceae
Autre noum : Sause-plourous.
Noms en français : Saule pleureur, Saule pleureur doré.
Descripcioun :Lou sause-plouraire nous vèn d'Asìo, majamen de Chino emé la principalo meno, Salix babylonica. La maje part di sause-plourous que se rescontron dins li pargue soun de bastard coume Salix × sepulcralis (Salix babylonica x Salix alba) que resiston miés à la fre. La rusco jauno vèn de Salix alba alor que li ramo que pendoulon vènon de Salix babylonica. Aro tèms en tèms, se vèi en ribo d'aigo d'aquéli sause.
Usanço :Coume lis àutri sause dèu èstre febrifuje.
Port : Aubre
Taio : 6 à 12 m
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Salix
Famiho : Salicaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 0,5 cm
Flourido :
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à mars
Liò : Ribiero
- Pargue
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Óurigino Asìo-Èst
Ref. sc. : Salix × sepulcralis Simonk., 1890
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788